Japan
De Takenouchi-manuscripten en het verhaal van de mensheid, nooit verteld.
BIJGEWERKT 17 JULI 2014-14: 29 JOHNBLACK – http://www.takenouchi-documents.com/?jwlang=nl
De Takenouchi-manuscripten zijn een reeks mysterieuze documenten die 1500 jaar geleden werden herschreven door een man genaamd Takenouchino Matori in een mengeling van Japanse en Chinese karakters, getranscribeerd van nog oudere teksten. Volgens de legende zijn de originele documenten vele millennia geleden in goddelijke karakters geschreven door ‘de goden’. De ongebruikelijke teksten vertellen een verhaal over de mensheid op een manier die nog nooit eerder is verteld, vanaf het begin van de schepping tot aan de opkomst van het christendom. Ze spreken over een tijdperk in ons oude verleden waarin de mensheid in vrede en harmonie leefde, verenigd onder de heerschappij van de zoon van een Allerhoogste God.
De Takenouchi-documenten zouden bewaard zijn gebleven door de familie Takenouchi, afstammelingen van Takenouchino Matori, zoon van de legendarische Japanse held Takenouchi no Sukune . Volgens Yamane Kiku in zijn boek “The Authentic History of the World Secreted Away in Japan”, werden de originele manuscripten van generatie op generatie overgedragen en bewaard in het Kosokotaijingu-heiligdom in Mount Omijin in de prefectuur Toyama.
Het is niet duidelijk hoe Takenouchino Matori de zogenaamd ‘goddelijke taal’ vertaalde, maar volgens moderne transcripties beschrijven de Takenouchi-documenten de geschiedenis van alle naties in het ‘goddelijke tijdperk’. Ze hebben het over een oude wereld die zich in vier verschillende tijdsperioden ontwikkelde, ongeveer 300 miljard jaar geleden begonnen:
- Zeven generaties van ‘hemelse goden’ in het Tenjin-tijdperk, [Elke generatie heeft subgeneraties het Tenjin-tijdperk (7 generaties),
- Het Joko / Koto-tijdperk bestaande uit 25 generaties
- De Fukiaezu-dynastie bestaande uit 73 generaties
De Kanyamato-dynastie, die 125 generaties omvat, beginnend in 660 voor Christus en tot op de dag van vandaag voortduurt.
In het begin gaat het verhaal dat de wereld een zee van modder was, die 22 miljard jaar in beslag nam. De eerste God en Godinnen kwamen tevoorschijn, de hemel en de aarde werden gescheiden en de zon en de maan werden geschapen. Geleidelijk kreeg de aarde vorm gedurende een periode van 6 generaties. In de vijfde generatie baarden de goden de Schepper van Naties, die naar de berg Kurai in Japan afdaalde, gekleed in een ‘glanzend’ lichaam. Tijdens de periode van de zevende generatie ontwikkelden verschillende wezens technologieën, waaronder transport en schrijven, weersbeheersing, landbouwtechnologie en computers. Deze zevende generatie begon het begin van de lijn van Wereldkeizers, te beginnen met Sumera-Mikoto, een oud Japans woord. De Takenouchi-documenten verwijzen naar de Sumera-Mikoto als de ‘Zoon van de zon’, aangezien hij afstamt van de zonnegod.
De kinderen van de Zonnegod begonnen de Hoge Oude Dynastie en na 8 miljard jaar werden hun zonen en dochters over de hele wereld gestuurd om hun eigen naties te stichten. In de Takenouchi-documenten volgt het verslag van de menselijke schepping niet het pad van evolutie. Het waren eerder de goden die mensen schiepen, en de zonen van goden schiepen vijf soorten gekleurde mensen (wit, rood, blauw, geel en zwart) en verspreidden ze over de hele aarde. Japan werd het centrum van de wereld, van waaruit de goden rassen creëerden en ze naar buiten verspreidden.
Het Koto-tijdperk was de schoot van de oprichting van een verenigde wereldregering onder het bewind van de eerste god-keizer, de Sumera-Mikoto. Sumera-Mikoto verdeelde de wereld in 16 regio’s met Japan als middelpunt en benoemde een koning om over elke regio te regeren. De top van de Sumera-Mikoto, de chrysant met 16 bloembladen, symboliseert de wereld en haar 16 regio’s. Dit wapen, tegenwoordig bekend als het Chrysanthemum Flower Seal, wordt nog steeds gebruikt als het keizerlijke zegel van Japan, een wapen dat wordt gebruikt door leden van de Japanse keizerlijke familie. Volgens de Meiji-grondwet (1890-1947) mocht niemand het keizerlijke zegel gebruiken, behalve de keizer van Japan.
Het paspoort van Japan bevat de chrysant met 16 bloembladen.
Afbeeldingsbron: Wikipedia
Maar de chrysant met 16 bloembladen is niet alleen in Japan gebruikt. Het was ook aanwezig op de Ishtar-poort van Babylon (een reconstructie met originele stenen wordt nu getoond in het Pergamonmuseum, Berlijn), in het Alhambra-paleis in Spanje en op verschillende locaties in Rome, Egypte en elders. Is het toeval, of is er een oeroud verband?
Bas-reliëf op de Ishtarpoort in het Pergamonmuseum in Berlijn, met drie chrysanten met 16 bloembladen. Afbeeldingsbron: Wikipedia
Volgens de Takenouchi-manuscripten bevond de zetel van deze wereldregering zich in het Hida-gebergte in Japan. De Kosokotaijingu-schrijn was de meest heilige van allemaal, gewijd aan de voorouders van de mensheid. Er wordt gezegd dat het heiligdom is gebouwd met een niet-roestend metaal genaamd hihiiro-kane. Volgens de Takenouchi-documenten bezochten alle vijf gekleurde rassen van de mensheid het heiligdom om het te vieren tijdens een jaarlijks festival.
In de documenten staat dat Sumera-Mikoto regelmatig over de hele wereld reisde. Hij reisde in een vliegend schip genaamd Ameno-ukifune (‘drijvende schepen’). De documenten vertellen ons dat de plaatsen waar deze schepen aan landden ‘hane’ (‘wind’) werden genoemd. Veel plaatsen in Japan hebben namen waarin het woord ‘hane’ voorkomt. Dit waren volgens de Takenouchi-documenten oude landingsplaatsen. Zelfs vandaag de dag heet een van de luchthavens van Tokio Haneda Airport.
Het oude sociale systeem was gebaseerd op landbouw. Mensen bewerkten het land als boeren van de Sumera-Mikoto. Het land was eigendom van de goden, maar werd beheerd door de mensen.
Hoewel de grond werd gepacht, was er geen belasting bij betrokken. Er was niemand om ze te controleren of uit te buiten. Mensen konden genieten van de vruchten van hun werk. De Sumera-Mikoto had tot doel geluk te brengen aan zijn volk, dat op zijn beurt hem liefhad en respecteerde.
Sumera-Mikoto zou echter beslissen wie koning van een regio zou worden en wie niet, hij had de macht om een persoon toe te voegen of te verwijderen op basis van hun bestuurlijke capaciteiten. Dit herinnert ons aan de verslagen in de oude Soemerische teksten waar de eerste koningen rechtstreeks door goden werden aangesteld, terwijl de eerste koningen de goden waren.
De Takenouchi-documenten verwijzen ook naar piramides. Volgens de documenten waren het door mensen gemaakte structuren of door mensen gevormde heuvels die Sumera-Mikoto zou gebruiken om te communiceren met de hemelse goden. De teksten vermelden de bouw van talrijke ‘hiramito’ (‘heiligdommen’) voor de komst van de zonnegod. Het woord ‘piramide’ zou zijn afgeleid van het woord ‘hiramito’.
Zoals met veel andere oude mythologieën, komt het gouden tijdperk op een gegeven moment tot een einde, meestal wanneer mensen ongehoorzaam beginnen te zijn aan hun goden, en dit was het geval tijdens de Fukiaezu-dynastie, die het einde zag van vele millennia van vrede en welvaart. . Door catastrofale omwentelingen zijn twee continenten in de Stille Oceaan, Tamiara en Miyoi, in zee gezonken en aan het einde van dit tijdperk veroorzaakte een enorme aardbeving een tsunami van 200 meter die Japan verwoestte. Deze rampen werden veroorzaakt door de ‘corruptie’ van de menselijke geest. Mensen vergaten Sumera-Mikoto en werden arrogant, wat de toorn van hun goden opwekte.
Een van de meest merkwaardige aspecten van de Takenouchi-documenten is het verslag van Mozes en Jezus, van wie wordt gezegd dat ze beiden in Japan zijn beland. Nog verrassender is het feit dat hun vermeende graven nog steeds kunnen worden bezocht. Het zogenaamde graf van Jezus (die naar verluidt 106 jaar oud is geworden), is te vinden in de afgelegen bergen van Noord-Japan in een vreemd stadje dat bekend staat als Shingo, in de prefectuur Aomori. De stad noemt zichzelf Kirisuto no Sato (‘geboorteplaats van Christus’), en op slechts een paar minuten rijden van het centrum van de stad staat een 2,4 meter hoog houten kruis omgeven door een wit hekwerk, dat op een klif in de bos met uitzicht op een onverharde parkeerplaats.
Volgens de Takenouchi-teksten belandde ook Mozes in Japan, waar hij naar verluidt 583 jaar zou hebben gewoond. Zijn vermeende graf is vandaag te vinden aan de voet van de berg Hodatsu in de prefectuur Ishikawa.
Het is nu een onmogelijke taak om de oorsprong en authenticiteit van de Takenouchi-documenten te achterhalen, aangezien de originele manuscripten naar verluidt in beslag zijn genomen door overheidsinstanties en later verloren zijn gegaan. Als gevolg hiervan is er veel gespeculeerd over de nauwkeurigheid, en zelfs de agenda, van de Takenouchi-teksten.
Volgens Ichiro Yamane, kleinzoon van Kiku Yamane, die het boek “The Authentic History of the World Secreted Away in Japan” schreef, waren de Takenouchi-documenten propagandistische documenten, geschreven door het Japanse leger om de Japanse keizer die de wereld regeerde te rechtvaardigen. Bedenk dat volgens de Takenouchi-documenten de mensheid begon vanuit Japan en dat Japan het centrum van de wereld was.
In de 19 e eeuw, Kiyomaro Takenouchi richtte een uitloper van de Shinto religie op basis van de Takenouchi documenten. Kunnen de manuscripten zijn gemaakt om een andere religie te baren?
Tegenwoordig is de gangbare mening dat de Takenouchi-documenten niets meer zijn dan een hoax, en een uitgebreide. Anderen beweren dat ze hun wortels in de waarheid kunnen hebben. Nu de originele teksten echter ontbreken, is het een mysterie dat waarschijnlijk nooit zal worden opgelost.
Uitgelichte afbeelding: Takenouchi no Sukune, Japans, 19e eeuw, Bron : Harvard Art Museums.
Door John Black
Referenties
Zie! Christus ‘graf in Shingo, Aomori Prefecture
Avery Morrow, The Sacred Science of Ancient Japan, Bear & Company, Canada
Gerelateerde boeken
Gerelateerde video’s
https://www.youtube.com/watch?v=Hd73Mu51iwQ&feature=emb_title (26.57 min.)