Tempel en andere structuren in Bolivia

De muur met de poort in Tiwanaku

De mysterieuze ruïnes in de buurt van het dorp Tiwanaku (Spaans: “Tiahuanaco” of “Tiahuanacu”) aan de zuidkust van het Titicacameer in Bolivia, zou mogelijk de oudste overblijfselen van een stad kunnen betreffen. Het is niet duidelijk met welk doel het bouwwerk is gemaakt, er wordt gedacht dat het mogelijk voor ceremoniële doeleinden gebruikt zou kunnen zijn.

Het terrein zoals we het vandaag de dag zien is een uitvoerige reconstructie uit de jaren zestig waardoor het volledig moderne kenmerken heeft gekregen en mogelijk niet het oorspronkelijke terrein zou hebben nagebootst. Er wordt verondersteld dat de zogenaamde “Zonnepoort” oorspronkelijk op een andere plaats zou hebben gestaan.
Er zijn wetenschappers die denken dat het terrein mogelijk wel meer dan 14.000 jaar oud is. De Poolse ingenieur Arthur Posnansky concludeerde na vijftig jaar onderzoek dat als men er vanuit gaat dat de Kalasasaya-tempel oorspronkelijk uitgelijnd was met het ware noorden, oosten, zuiden en westen, dat het terrein van Tiwanaku dan meer dan 15.000 jaar oud moet zijn, gebaseerd op de hellingshoek van de aarde in die tijd. Op de muren van het complex zijn beelden van mensenhoofden te zien maar vreemd genoeg ook afbeeldingen van vreemdsoortige dieren welke gelijken op toxodons die volgens de huidige archeologie al zouden zijn uitgestorven sinds het einde van het Pleistoceen, zo’n 12.000 jaar geleden.
In het jaar 1523 vertelden de inheemse Amerikaanse indianen aan de Spanjaarden dat deze gigantische gebouwen werden gebouwd in één nacht, lang voor de Inca’s in het gebied introkken. Volgens een andere legende zouden deze steden door de lucht zijn getild door het geluid van trompetten, wat er misschien op zou kunnen duiden dat men heel misschien gebruik had gemaakt van een soort van ultra-sonische geluidsgolven.
Een gedeelte van het terrein van Tiwanaku staat bekend als “Puma Punku”, gelegen in de Boliviaanse Andes. De naam Puma Punku is Aymaraans en betekend: “Deur van de poema”. Hier vinden we enorme stenen blokken welke vermoedelijk deel uitmaakten van een groot bouwwerk dat door een zeer grote kracht uit elkaar is gevallen, mogelijk door een natuurramp zoals een grote vloed. Het zwaarste blok weegt wel 440 ton.

Gedeelte van de overblijfselen van Punku Puma.

Puma Punku zou allerminst primitief zijn gebouwd; De muren waren namelijk gemaakt van solide in elkaar passende meerdere tonnen wegende blokken van dioriet: een extreem harde steensoort, en zijn gevormd met uiterste precisie en zeer nauwkeurige hoeken. Bepaalde stenen tonen wat lijkt op sporen van machinaal frezen en boren. Experts op het gebied van steen bewerking zijn het er over eens dat het zo goed als onmogelijk zou zijn om deze sporen na te bootsen met enkel het gebruik van primitief gereedschap.

Het nabij gelegen Titicacameer is verder een opmerkelijk meer omdat het water niet geheel zoet is maar ook lichtjes zout. Op het moment is het meer 240 km verwijderd van de Grote Oceaan maar het zou ooit hiervan hebben deelgemaakt. De vissen en zeepaardjes in het meer zijn van het type dat alleen voorkomt in zout water en haar kustlijn is bezaaid met miljoenen versteende zeeschelpen.

Archeologen beweren dat de Aymara-indianen Puma Punku zouden hebben gebouwd, maar de Aymara-indianen zelf beweren dat dit niet door hun volk werd gebouwd maar door mensen die afkomstig zou zijn van een verzonken continent in de Atlantische Oceaan. Er zijn ook mythes en legendes waaruit blijkt dat deze mensen beschikten over vliegmachines en daarvoor een vaste aan- en afvliegroute hadden. Dat kan vreemd klinken maar de beroemde Nazca-lijnen in Peru zijn dan ook alleen vanuit hoog in de lucht te zien en misschien had men dan ook wel de mogelijkheid om dit daadwerkelijk te doen. Volgens deze visie was Teotihuacán dan mogelijk oorspronkelijk ook wel bedoeld als een soort van vliegveld. Het lijkt erop dat Puma Punku ooit een groot bouwwerk was dat een grote vernietiging onderging omdat deze reusachtige stenen wel rondgeslingerd lijken te zijn met zo’n enorme kracht dat mogelijk alleen door grote vloedgolven kon zijn gebeurd.
Edgar Cayce beweerde in één van zijn lezingen dat de Atlanteanen een kolonie hadden gesticht in Peru en in noord-Bolivia. Puma Punku zou daarbij gebouwd zijn als een havencomplex aan de voormalige kust van het Titicacameer. Deze kolonie zou dus waarschijnlijk tevens de muren van Sacsayhuamán en Macchu Picchu hebben gebouwd. Ook volgens een sessie van de helderziende Douglas James Cottrell zou Puma Punku ooit een Atlantische haven (letterlijk: “port”) geweest zijn, waarbij hij tevens uitlegde hoe deze blokken werden verhit en vervaardigd werden door middel van technologie gebaseerd op licht (laser?) en geluid (vibratie).